خدا به ما شادی بزرگ میدهد. شادیای که خدا به ما میدهد با شادی و خوشحالیای که این دنیا ارائه میدهد متفاوت است. عیسی برای ما دعا کرد که بتوانیم از شادی او پر شویم. ما این را در کتاب یوحنا، فصل ۱۷ آیه ۱۳ میخوانیم. وقتی سختیهای زندگی به سراغ ما میآید، ما پر از شادی عیسی هستیم. مهم نیست مشکل ما چقدر بزرگ است – خدای ما بزرگتر است، محبت و شادی او بزرگتر از غم و دلشکستگی ماست. یعقوب در کتابش گفت که باید شادی خالص داشته باشیم وقتی چالش ها در میزنند.
اسقف هایک هووسیپیان از ایران با آزار و اذیت شدید به خاطر ایمان مسیحیاش مواجه شد. با وجود تهدیدها و سختیها، هایک به خدمت در کلیسا با شجاعت و شادی ادامه داد. حتی زمانی که زندگیاش در خطر بود، گفت: “شادی من در مسیح است، نه در امنیت.” ایمان پایدار هایک به ما یادآوری میکند که شادی واقعی از خدا میآید، نه از شرایط ما. همانطور که در مزمور ۱۹:۹۴ میگوید: “وقتی اضطراب درونم زیاد بود، تسلی تو به من شادی بخشید.” زندگی او گواهی بر شادیای است که در اعتماد به خدا یافت میشود، بدون توجه به آزمایشها. شادی که خدا می بخشد پایدار است و مثل خوشحالی این دنیا کم و کوتاه نیست
گاهی ما , زیبایی شادی خداوند را دست کم میگیریم. شادی او سهم توست. خبر خوب متعلق به توست. شادی او از محبتش میآید و محبت او برای ما بسیار زیاد است. باید به خودمان یادآوری کنیم که شادیهای کوچک این دنیا قابل مقایسه با شادی ابدی در عیسی نیست. اگر تا به حال شادی او را تجربه نکردهای، میتوانی همین حالا از آن پر شوی. پس امروز را با این شادی که مسیح در قلبت گذاشته شروع کن “ این سخنان را به شما گفتم تا شادی من در شما باشد و شادی شما کامل شود.” یوحنا فصل ۱۵ آیه ۱۱
پس این دعا را با من تکرار کن:
پدر آسمانی، من شادی تو را میخواهم، میخواهم قلبم پر از شادی تو باشد. این قلب من مال توست! لباس غم و افسوس گذشته ها را از من در بیاور و بعوض آن لباس شادی و خوشی آسمانی را بر تن من کن- ما را با محبت و شادی خویش لبریز کن. از تو برای این شادی که به من بخشیدی سپاسگزارم. آمین.
‘و حال، نزد تو میآیم. تا وقتی که با آنان بودم، چیزهای بسیار به ایشان گفتم تا از خوشی من لبریز باشند. ‘
یوحنا ۱۷ :۱۳
“این را گفتم تا شما نیز از شادی من لبریز شوید؛ بله، تا مالامال از خوشی گردید. از شما میخواهم که به همان اندازه که من شما را دوست میدارم، شما نیز یکدیگر را دوست بدارید. بزرگترین محبتی که شخص میتواند در حق دوستانش بکند، این است که جان خود را در راه ایشان فدا سازد. محبت را باید اینچنین سنجید. دیگر شما را ”بنده“ نمیخوانم، چون معمولاً بنده مورد اعتماد اربابش نیست. من شما را ”دوستان خود“ میخوانم، به این دلیل که به شما اعتماد کرده، هر چه پدرم به من گفته است، همه را به شما گفتهام.”
یوحنا ۱۱:۱۵-۱۳
روز بعدی در مورد اعتماد وتوکل به خدا در کنار هم خواهیم بود.
داریوش یوحنا
